Smażony kurczak w USA. Część 1

Podczas swoich wojaży po USA szukałem miejsc historycznych, takich w których powstały ikoniczne dania, ale i takich które trwają od lat i ciągle cieszą się niesłabnąca popularnością. Dziś chciałbym Wam pokazać miejsce, gdzie zjadłem najlepszego smażonego kurczaka w swoim życiu.

Rzut oka na historię smażonego kurczaka w USA

Southern Fried Chicken to danie składające się z kawałków kurczaka, które zostały pokryte przyprawioną mąką lub ciastem i smażone na patelni, smażone w głębokim tłuszczu, smażone pod ciśnieniem lub smażone na powietrzu. Panierka daje chrupiącą powłokę lub skórkę na zewnątrz kurczaka, jednocześnie zatrzymując soki w mięsie. Najczęściej do smażenia wybiera się brojlery.

Wyrażenie „smażony kurczak” zostało po raz pierwszy odnotowane w latach 30. XIX wieku i często pojawia się w amerykańskich książkach kucharskich z lat 60. i 70. Afrykańskie techniki przyprawiania były stosowane na amerykańskim południu przez zniewolonych Afrykanów.

Historia smażonego kurczaka w Stanach Zjednoczonych to fascynująca mieszanka tradycji kulinarnych połączonych poprzez migrację i wymianę kulturową. Podczas gdy dokładne pochodzenie jest przedmiotem dyskusji, najczęściej wskazuje się na połączenie szkockich technik smażenia w głębokim tłuszczu i zachodnioafrykańskich metod przyprawiania. Szkoccy imigranci w XVIII wieku przywieźli ze sobą praktykę smażenia kurczaka w tłuszczu, jakże inną od powszechnej europejskiej metody gotowania lub pieczenia. Jednocześnie zniewoleni Afrykanie, którzy często mieli za zadanie gotować w południowych gospodarstwach domowych, przynieśli własne bogate dziedzictwo kulinarne, w tym stosowanie aromatycznych przypraw i unikalnych technik przygotowania.

Z czasem te dwa odrębne podejścia połączyły się na amerykańskim południu, dając początek temu, co obecnie znamy jako południowego smażonego kurczaka. Zniewoleni Afroamerykanie odegrali kluczową rolę w popularyzacji i udoskonalaniu potrawy, często będąc głównymi kucharzami, a nawet sprzedając smażonego kurczaka, aby uzupełnić swoje skromne zasoby finansowe. Smażony kurczak stał się podstawą kuchni południowej, a po wojnie domowej i Wielkiej Migracji jego popularność eksplodowała na całe Stany. Ewoluował z dania na specjalne okazje do codziennego, ostatecznie stając się kamieniem węgielnym amerykańskiej tożsamości kulinarnej i globalnym fenomenem dzięki powstaniu sieci fast-food w XX wieku.

Danie jest tradycyjnie podawane z puree ziemniaczanym, sosem, makaronem i serem, sałatką z kapusty, kukurydzą lub herbatnikami.

Strout’s – tradycja od 1933 roku.

„Był rok 1933. Prohibicja została właśnie uchylona, byliśmy między dwiema wojnami światowymi i zbudowaliśmy restaurację Stroud’s.
Stroud zaczynał jako restauracja BBQ prowadzona przez Guy’a i Helen Stroud na granicy hrabstwa przy 85-ej i Troost. Dom przy drodze pozostał do czasu II wojny światowej miejscem do grillowania. Podczas wojny, ponieważ wołowina była racjonowana, Helen Stroud zaczęła podawać smażonego na patelni kurczaka. Oryginalna kolacja z kurczakiem kosztowała wtedy tylko 0,35 $!
W 1977 roku dwaj barmani z Kelly’s Westport Inn, Mike Donegan i Jim Hogan, kupili Stroud’s. Przejęli lokal i kilku kucharzy i oraz przepisy Helen i wymyślili menu, które serwujemy do dzisiaj.
W 1983 roku Mike Donegan, jego brat bliźniak Dennis i Jim Hogan kupili Oak Ridge Manor na północy kraju. Trzecia lokalizacja w Wichita, Kansas, dołączyła do rodziny Stroud’s w 1992 roku. Pierwotna lokalizacja Stroud’s zamknęła swoje podwoje w 2006 roku i ponownie otworzyła się w Fairway, w Kansas, w 2008 roku. Ekipa z Fairway połączyła siły z KC Hopps w 2013 roku i razem otworzyli lokale w Overland Park, KS, Independence, MO i Omaha, NE.

Przez lata Stroud’s otrzymał wiele krajowych nagród, w tym nagrodę James Beard Award for Excellence oraz nagrodę Zagat Award dla najlepszej restauracji. Stroud’s został uhonorowany występami w „Man v. Food” oraz „No Reservations” w Travel Channel, Food Network „Best Thing I Ever Ate” i KCPT’s Check Please. Stroud’s pojawił się również w wielu krajowych i międzynarodowych publikacjach. The Wall Street Journal, Gourmet Magazine, The New York Times, People Magazine, Esquire, Bon Apetite! i Playboy Magazine, żeby wymienić tylko kilka.” (Tekst ze strony www Stroud’s).

Ustaliliśmy z przyjacielem, że zjemy posiłek w Oak Ridge Manor. Czemu właśnie tam? Bo to jeszcze bardziej historyczna lokalizacja.

Uczta w Oak Ridge Manor

Niedługo po zakupie Louizjany, w 1803 roku, pionierzy ze wschodnich stanów szukali nowych terenów do osiedlenia. Ziemia, na której zbudowano dom, została przyznana Davidowi Hale’owi w 1827 roku. Zbudował w 1829 roku prosty, dwupokojowy, drewniany domek, jak wiele z tamtego okresu. W 1840 roku James i Mary Anne Compton kupili ten dom i rozpoczęli karczowanie lasu, by oczyścić ziemię pod uprawę. W miarę upływu czasu domowników przybywało, a dom rozbudowywano. Ten dziesięciopokojowy budynek stał się w pewnym momencie centrum życia społecznego w hrabstwie Clay. Mężczyźni w kożuchach i konfederackich mundurach tańczyli tutaj z dziewczętami w sukniach z perkalu, jedwabiu i samodziału. Niewolnicy roznosili między gośćmi talerze herbatników i pieczywa upieczonego na miejscu, a indyki i dziczyzna piekły się na otwartym ogniu przy muzyce, śmiechu i pieśniach wypełniających przestrzeń. Aż 40 lub 50 krewnych i sąsiadów przybywało do Oak Ridge, aby cieszyć się jedzeniem, towarzystwem i zabawą. Darwin i Louise Sandstrom kupili dom i wszystkie meble od Emmy Compton, ostatniego ocalałego członka rodziny, w 1954 roku. Nazwawszy restaurację Sandy’s Oak Ridge Manor kontynuowali stuletnią tradycję dobrego jedzenia i gościnności. W 1983 roku Mike i Dennis Donegan wraz z Jimem Hoganem kupili Oak Ridge Manor, kontynuując tradycję, która rozpoczęła się w 1933 roku od Stroud’s South.

Przyjechaliśmy dobre pół godziny przed otwarciem, ale… Nie tylko my wpadliśmy na taki pomysł. 

W końcu otwarto drzwi i mogliśmy wejść do środka. Tam wpisano nas na listę i przydzielono stolik. Nie tracąc czasu zaczęliśmy wertować menu.

Po krótkim namyśle wybraliśmy do picia Ice Tea, a do jedzenia Regular Chicken Dinner z mashed potatoes, sałatką, sosem i zupą oraz 3 Pieces Chicken. Zupa to taki rosołek z kluskami. Smaczna. Sałatka bardzo dobra, dużo sera, buraczek słodki, grzaneczki chrupiące, a sosy wyraziste.

A teraz clou, czyli kurczaki. 3 pieces chicken to panierowana pierś kurczaka i dwa kawałki wybrane przez kucharza. Nigdy nie wiadomo, na jakie się trafi, u nas były to pałka i podudzie.

Panierka genialna, idealnie chrupiąca, pikantna, a mięso soczyste i również doprawione mistrzowsko. Maćkowy zestaw był łagodny, za to dużo większy. Również nie było się do czego przyczepić. Jedliśmy aż nam się uszy trzęsły. Powiem szczerze, że nie wiem jak oni to robią, ale te kurczaki smakują po prostu obłędnie. Niby tylko panierka i przyprawy, a jednak w Polsce takiego smaku nie spotkałem. To był zdecydowanie najlepszy kurczak, jakiego jadłem, nie tylko podczas podróży po USA, ale w ogóle. I bardzo mi tego teraz brakuje. Do kurczaka Maciek miał ziemniaki z sosem typu Ranch, w ilości tak słusznej, że jedliśmy na dwóch, a starczyłoby dla trzech i zieloną fasolkę. Jako zdeklarowany fan „mashed potatoes with gravy” byłem wniebowzięty.

Na koniec zostaliśmy jeszcze potraktowani doskonałymi bułeczkami cynamonowymi i popuszczając paski oraz oblizując usta poprosiliśmy o rachunek.

Podsumowując: jesli będziecie kiedyś w Kansas, to KONIECZNIE wdepnijcie do którego z lokali Stroud’s na kurczaka. Gdybyśmy zaraz po obiedzie nie ruszali w stronę Chicago, na pewno wpadłbym tu jeszcze raz. A może i dwa. Bo to były najlepsze kurczaki ever, jakie jadłem. Polecam z całego serca.

W kolejnej części zabiorę Was do Nasville w stanie Tennessee, gdzie znowu będziemy się zajadać chrupiącym kurczakiem. Lubicie smażonego kurczaka? Gdzie jedliście najlepszego?